Om 6.15 zijn we op weg gegaan naar het busstation, altijd leuk om te ervaren hoe een stad ontwaakt. Bij de 7-eleven supermarkt halen we een ontbijtje.
De bus is een echte VIP bus. Hele luxe stoelen met veel beenruimte en zelfs een stewardess die water en koekjes uitdeelt. Na ongeveer 3 uur zijn we in Chiang Mai en na 2x vragen hebben we de bus naar Pai, dit is een minivan maar voldoet ook prima. De weg naar Pai gaat door de groene bergen en kenmerkt zich door 1080 bochten. Halverwege is er een korte pauze en nemen we een heerlijke curry puff, terwijl een medepassagier boven de prullenbak hangt, zij kan duidelijk niet zo goed tegen alle bochten.... ..
Ook tijdens de verdere reis is deze mede reizigster behoorlijk beroerd. Plastic zakjes en doekjes worden haar door iedereen aangereikt maar o wat is zij ziek.
Drie uur later komen we aan in Pai, de relaxte sfeer is meteen aanwezig. We gaan bij restaurantje zitten, bestellen heerlijke maaltijd en zoeken op booking.com een leuk verblijf. Het wordt Evergreen, dit blijkt op paar honderd meter lopen te zitten en is een oase met leuke hutjes op palen, aardige mevrouw en perfecte locatie. Als we t centrum verkennen zien we overal scooters te huur. Bij navraag blijkt dit 100 bath (2.50 euro) voor 24 uur te zijn.....tja hoe leuk is dat. We regelen het en een kwartiertje later tuffen we over de wegen van Pai. Het links rijden is even wennen maar al snel voelt het vertrouwd. Onze eerste stop wordt de PamBok waterval. Onderweg zien we rijstvelden, hutjes, bananenbomen en bamboe van wel 5 meter hoog, we vallen van de ene in de andere verbazing, wat een overweldigende schoonheid .
We willen voor donker terug zijn omdat de weggetjes hobbelig en stijl zijn.
Terug in Pai drinken we een heerlijk glaasje en eten wat bij de verschillende stalletjes op straat. Als we live muziek horen gaan we daar naar binnen en zingen vrolijk mee, het is super gezellig. We ontmoeten groep jongelui uit Spanje, Zwitserland en Duitsland. Om 00.00 uur werden we de bar uitgezet omdat alles in Pai centrum dan dicht gaat. De jongelui wisten daar een oplossing voor, even over de brug was nog wel iets wat open was. De weg terug vinden bleek iets lastiger voor ons maar na half uurtje extra rond lopen kwamen we toch bij ons hutje....hoe laat t precies geworden is weet niemand.